[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel Beaumont

Mijn looppas versnelde ik wou er zo graag zo snel mogelijk heen.
Toen ik bij de plek aan kwam zag ik geen huis niks.
Alleen een oud kampvuur.
Zal ik rondjes hebben gelopen ?

"Beweeg je niet !" hoorde ik opeens iemand schreeuwen achter me ..
Ik voelde een zwart punt in mijn rug.
Dus hij was gewapend ..

"Wie bent u ?" "Ik ben Merel meneer ..Ik ben ontvoerd en ben gevlugt " Ik kon me wel voor de kop slaan dat ik het zo snel opbiegte maar het werkte ik voelde de punt van het zwaard niet meer.
"Ik ben Peter .." zei hij .. Hij klonk jong en toen ik me omdraaide zag ik dat het maar een klein jongetje was .. Ik schatte hem niet ouder dan een jaar of 10 ..
"Hoi Peter .." zei ik ..

Olivia Elaine Newton

'' Doe het voor Edward .. alsjeblieft Olivia '' zegt hij dan.
Ik zucht even '' oké dan '' zeg ik dan zacht.
Ivon helpt me iets overeind en geeft me wat water.
Ik begin te proesten en gooi het er gelijk weer uit.

Merel Beaumont

Peter nam me mee na zijn huis zei die.
Maar toen we daar aan kwamen zag ik geen huis maar een platgebrand hoop hout.
Mijn hand ging na me mond "Wat is er gebeurd ?" vroeg ik snel..
Hij keek me aan maar zei niks.
Ik zag in zijn ogen dat die veel verdriet had.
We liepen wat verder en toen zag ik dat er een hut achter stond..
Ik wist dat boeren dat meestal gebruikte voor voorraden appels en potten..
Hij deed de deur open die veel kraakte ..
Een klein meisje schrok toen ze mij zag ..
"Rustig maar ze is een vriendin .." zei de trotse Peter.
Het meisje stond op en rende op me af.
Haar dunne kleine armpjes pakte ze me beet en gaf me een knuffel.
Tranen liepen over haar wangen.
Ik hurkte voor haar neer en sloeg ook mijn armen om haar heen "Het komt allemaal goed .." zei ik zacht.
De twee moesten me heel even denken aan mijn eigen kinderen ..

Na een tijdje zat ik op zachte stro met een slapend meisje in mijn armen.
"Ze vertrouwd niet snel iemand .." zei Peter opeens.
Ik glimlachte "Peter hoe zal je het vinden om samen met je zusje met mij mee te gaan ?"
peters ogen werden groot "mag dat ." zei die zacht.
Ik knik "Ik kan mijn redder toch niet hier achter laten ." zei ik met ene knipoog.
"Maar vertel wat is er hier gebeurd ?"
Peter begon te vertellen dat mensen ter paard het huis in brand staken.
Hun vader bracht ze in veiligheid maar ging terug voor hun moeder ..
Hij stopte met vertellen en tranen liepen ook dit keer bij hem over zijn wangetjes.
"Peter je mag trots op je zelf zijn je bent heel sterk." zei ik snel met een glimlach.
"Maar wat doe jij hier Merel ?" vroeg die nadat hij zijn tranen had weggeveegd .. "Ow Peter ik ben ontvoerd geweest en .." Ik zuchtte even " Ik probeer nu weer na huis te gaan ze hebben me gedumpt in het bos."
Peters ogen werden groot ..
Waarom ik dit vertelde aan een jongetje ban tien wist ik even niet ..
"Wij helpen je terug na huis te keren .." zei hij dapper.
Ik knik "Dat zal fijn zijn .."
Ik kon deze twee weesjes niet achter laten en ik wou gewoon dat ze met me mee zouden gaan..
Peter had de grootste verhalen over zijn ouders en zijn zusje Marie ...
Marie was maar 5 jaar ..
Ze had net als mij prachtig golvend blond haar ..
Dat eigenlijk raar maar waar heerlijk rook.

na een tijdje te hadden gepraat viel Peter naast me in slaap.
Ik sloeg mijn enige vrije hand om hem heen "Merel ik ben blij dat ik je vond .." zei die nog zacht.
"Ik ben ook blij .."

Olivia Elaine Newton

Ik wou helemaal niets meer, had nergens meer zin in.
'' Ivon .. in het laatje in de kaptafel ligt een boekje met wat schrijfgerei, kan je die pakken ? '' vraag ik dan.
Hij knikt even en pakt het, hij geeft het aan mij.
Ik sla het boekje open en begin er dan uiteindelijk met een trillerige hand in te schrijven.

Merel Beaumont ..

Deze dag was snel gegaan en zie hier ik zit tussen twee slapende weesjes ..
Ik zuchtte even .

Olivia Elaine Newton

Ik had al behoorlijk wat geschreven, ik stop even met schrijven als ik moet hoesten.
Uiteindelijk ga ik weer verder.
'' Wat schrijf je ? '' zegt Ivon dan.
'' Een verhaal '' antwoord ik dan.
Ik schrijf geconcentreerd verder .. voor het geval dat, had ik in ieder geval het verhaal af wat over de avonturen ging die we hadden meegemaakt .. ook al zou ik misschien nooit het einde weten.
Ik slik eventjes maar schrijf rustig verder.

Merel Beaumont

Ik schrok wakker van paarden getrappel.
Peter en Marie schrokken ook wakker..
Marie zat ingedoken en hield zich vast aan me.
Peter wou zijn zwaar pakken maar ik schudde dat die dat niet moest doen.
Die jongen had nog nooit iemand gedood en dat wou ik nog even ene paar jaar zo houden.
Mijn vingers om het zwaard van peter pakte ik die en gebaarde Peter dat die bij zijn zusje moest blijven.
Hij knikte.

Ik keek even door het kleine smalle raampjes.
Het waren wachters !
"We rusten hier even en dan gaan we verder zoeken .." zei één van hun.
Ik deed langzaam de deur open.
"merel ben jij dat ?" hoorde ik één enthousiast roepen ..
Het was Robin !
Ik liet het zwaard vallen en barsten in tranen uit.
Robin viel me op.
Peter en Marie kwamen ook uit nieuwsgierigheid kijken.
"Wie zijn dat ?" vroeg Robin toen ik uit was gehuild.
Ik begon te glimlachen "Mijn ridder dit zijn mijn nieuwe vrienden Peter en Marie ."
Peters ogen begonnen te glinsteren toen die de pantsers van de wachters en ridder Robin zagen.

"Merel je moet snel terug na het paleis , Olivia .."
"Paleis !" riepen de twee in koor ..
Ik hurkte me even voor ze neer "Ja jongens jullie hebben een ware prinses gered .." zei ik met een glimlach.
Marie vloog in mijn armen "Ik wist het .." fluisterde ze in mijn oor.
Ik hield haar vast en Robin gaf me een paard.
Ik steeg op met Marie in mij armen.
Peter mocht bij Robin achterop .. Het leek wel zijn beste dag ooit na al die ellende dat die me vertelde.
En ik ? Ik ging weer na huis waar ik hoorde.

"Hoe hebben jullie mij gevonden ?" vroeg ik snel onderweg.
Robin keek me aan " Dit was nog het enigste stuk dat we niet hadden gezocht .."
"Maar de ruïne ?" Robin keek me vreemd aan "welke Ruïne ? " Ik schudde mijn hoofd.
Hoe wist hij waar ik was ?

Ik zuchtte en we gingen maar snel terug na het paleis ..
Het was uren en uren reizen eigenlijk dagen..
Maar na al die dagen kwamen we terug bij het paleis.
Ik was benieuwd hoe het met Olivia en Ivon was ..

Olivia Elaine Newton

Nog altijd maakte ik me zorgen over Edward, waar zou hij toch blijven.
Elke dag vroeg ik aan Ivon of er al enig spoor was, maar hij schudde elke keer zijn hoofd.
Elke dag takelde ik meer af.
Ik barst in hoesten uit, het leek net alsof elk moment mijn schedel uit elkaar kon barsten van de hoofdpijn.
Ik was enorm afgevallen en mijn koorts was erger geworden.
Ik hoorde paardengetrappel '' wie zijn het ? '' weet ik met moeite uit te brengen.
Ivon kijkt uit het raam '' Merel ! '' roept hij uit, voor ik kan vragen of Edward er ook bij is snelt Ivon mijn kamer al uit.
Ik zucht even, mijn ogen vallen even dicht.

Merel Beaumont

Toen ik Ivon het paleis uit zag rennen liet ik het paard stoppen.
Ik stapte af en gaf Marie even aan Robin.
Ik nam een sprint.
Ik rende regelrecht in zijn armen.
Mijn lippen gingen op de zijne "ow wat heb ik je gemist !" Zei Ivon.
Ik had tranen in mijn ogen en dat die dat zei maakte zoveel goed.
Hij gaf me nog een kus.
Ik draaide na de kus om .. "Ivon dit zijn Marie en Peter .." Peter en Marie keken met grote ogen na Ivon.
Ivon maakte ene diepe buiging voor ze "het is me ene genoegen .."

Ik pakte Marie op "Ivon vind je het goed als ze bij ons blijven .." Ivon keek me even wat vragend aan .."
Ik denk dat ze eerst wel wat eten en een bad willen ." zei die met ene glimlach.
Een dienstmeid kwam ook al aangelopen.
Ik hurkte me voor Marie "Deze mevrouw zal even heel goed voor jullie zorgen en ik kom straks bij jullie kijken.." de twee knikte en liepen met de dienstmeid weg.
Ivon pakte me nog even goed beet en gaf me een kus op mijn wang.
"Hie is het met .." hij keek na beneden " Het gaat erg slecht ze is veel afgevallen en is niet meer de Olivia die wij kennen .." Ik keek bezorgd na hem "Mag ik .."
Hij knikt ..
Ivon moest nog even met de wachters praten.

Ik liep na binnen en friste me zelf eerst goed op ik had een blouse en broek en mijn lederen laarzen weer aan.
Mijn haar had ik weer in ene vlecht omdat het nat was.
Ik liep na de kamer van Olivia.

Ik zuchtte even toen ik voor de deur stond..
Ik klopte aan de deur .

Olivia Elaine Newton

Ik schrok gelijk wakker van geklop op mijn deur, ik barste gelijk weer in gehoest uit.
Ik laat me even terug op mijn kussen zakken, ik haal een paar keer diep adem en zeg dan '' binnen ''
Merel komt naar binnen gelopen, het liefste had ik uit mijn bed willen springen en haar om haar nek willen vliegen maar ik had de kracht er niet voor.
'' Merel waar was je ? Gaat alles wel goed met je ? Waar is Edward ? '' vraag ik dan gelijk aan haar met veel moeite.

Merel Beaumont

Ik schrok toen ik Olivia zag ze was zeker fiks vermagerd.
"Wat hebben ze met je gedaan ?"
Ik liep naar haar bed en ging naast haar zitten.
Olivia bleef maar vragen waar Edward was.
Ik keek haar even aan "Edward was bij me en ik was .." Ik slikte even " ik heb de wachters alles verteld en die gaan hem halen .." loog ik "alles is goed met hem toen ik hem zag .."
"Maar je moet wel wat drinken.." probeerde ik van onderwerp te veranderen.
ze was te vermoeid om te merken dat ik loog.
Ik pakte een glas water en deed het aan haar liepen.
ze nam een slok maar proestte het er snel weer uit ..
Ze gloeide helemaal .."Word je niet behandeld door een arts ? wat heb je ?"

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel even aan '' die dokter probeerde me te vergiftigen, en ik heb geen idee wat ik heb '' breng ik met moeite uit.
Ik kuch eventjes.
Ik hoopte maar dat hij snel weer terug was.
Ik laat me even wat verder zakken in mijn kussen.

Merel Beaumont
Het was allemaal mijn schuld ik wou niks vertellen..

Ik stond op maar opeens ging de deur open.
Kleine Marie kwam de kamer binnen al huilend.
"Wat is er ?" zei ik al schokken Ze klemde me vast "Ik kon je niet vinden en toen dacht ik .." Ik gaf haar ene knuffel "Ik ga nergens heen dat weet je toch en ik had toch gezegd dat ik zo bij jullie zal komen.."
Ze keek me aan met die kleine pracht ogen van haar.
Ik tilde haar op "Nou Olivia dit is Marie .."

Olivia Elaine Newton

Ik ga even wat overeind zitten en zet mijn glimlach even op '' aangenaam kennis te maken Marie '' zeg ik dan tegen haar, ik probeer het zo goed mogelijk te laten klinken .. anders zou ik dat kind nog de stuipen op het lijf jagen.

Merel Beaumont
Marie liet mijn hand los en liep na het bed van Olivia.
"U bent ziek .." zei ze ..
ze raakte Olivia's gezicht aan "Mijn moeder gaf ons altijd soep als we ziek waren .." Ik moest een beetje lachen om die kleine meid.
Opeens klopte iemand op de deur het was Ivon.
"Merel kan ik je even spreken .."
Ik knik "Kan jij haar aan of zal ik haar mee nemen ?"
Olivia schudde haar hoofd "Ik pas wel op haar .." probeerde ze te zeggen.
"Oke wel lief zijn voor Olivia oke . " zei ik nog even.
Ik liep met Ivon mee "Merel we moeten praten over de kinderen en .." hij stopte even "Ik snap het ."
Ik liep met Ivon mee na mijn kantoor.
Ik zag dat er een bureau was bijgezet .
ik keek er hele even na "Ik had je werk over genomen en ik kreeg van je grootvader ene eigen bureau."
Ik begon te lachen ..
"Maar Ivon die kinderen zijn wees en we hebben plek zat Peter heeft me zo goed geholpen ." Hij pakte me beet bij me heupen "Oke ze mogen blijven .." Ik begon te lachen en drukte mijn lippen op de zijne "Dank je .." Het leek ook alsof Ivon zijn geheugen terug had ..
"Maar Ivon het was Maria .." zei ik zacht hij knikte "Dat dacht ik al .. ik heb weer wachters erop uit gestuurd om met jou beschrijving Edward te gaan zoeken.." Ik knik "Dank je !" zei ik nogmaals .
Ik gaf hem nog een kus "Waar is Peter eigenlijk ?" vroeg ik zacht aan hem Ivon begon te lachen "Die is met Robin mee .." Ik begon te lachen "Dat word ene goeie ridder geloof mij maar .."

Olivia Elaine Newton

Het meisje was erg lief, met alle kracht die ik nog had, had ik haar even bij me op bed getild.
Ze zat wat met haar beentjes te schommelen en kijkt me met haar aandoenlijke gezichtje aan.
'' Hoe kent u Merel ? '' vraagt ze dan.
Ik begin eventjes te glimlachen en begin haar heel het verhaal te vertellen.

Merel Beaumont
Ik liep samen met Ivon hand in hand even de gangen door.
Toen we weer bij Olivia's kamer waren liep hij door.
Ik hoorde Olivia het verhaal te vertellen ik moest even lachen ..
Ik deed de deur zachtjes open en stond in de deur opening mee te luisteren..

Olivia Elaine Newton

Het meisje kijkt me aandachtig aan.
Uiteindelijk is het verhaaltje afgelopen.
'' Wilt u nog een verhaal vertellen '' zegt ze dan, ik lach eventjes zacht.
Ik had het boekje nog naast me liggen, ik zoek eventjes naar een verhaaltje die wel leuk voor haar zou zijn en begin dan opnieuw met vertellen.
Ik had niet eens gemerkt dat Merel er intussen stond.

Merel Beaumont
Ik begon te lachen toen ze bij het stuk kwam dat Olivia bij me logeerde.
"En toen viel Olivia zo van de hooizolder af zo de stro in. mijn vader stond daar .." Olivia keek even op ..
"Olivia je moet wel wat drinken .." zei ik nog onbezorgd toen ik zag dat haar glas nog steeds zowat vol naast haar stond.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even op naar Merel '' ik zal heus wel wat drinken .. '' zeg ik dan.
'' Olivia .. '' zegt Merel dan ongeduldig.
Ik pak even mijn glas op en laat het aan Merel zien, ik drink wat uit het glas maar barst daarna weer gelijk in gehoest uit.

Merel Beaumont
"Olivia drink eens rustig en niet zulke grote slokken.."
"Ja mam !" plaagde Olivia me ..
Marie moest even lachen ..
"Ik denk dat Olivia moet rusten Marie ga jij maar na je broer toe ik denk dat die bij Robin is op het trainingsveld .." zei ik met ene glimlach.
Ze knikt een dienstmeid liep even met haar mee zodat ze de weg wist.
Ik keek na Olivia en ging bij haar op bed zitten.
Ik pakte heel even ene doek die ik op haar voorhoofd legde.
"Ik zal zorgen dat er paar kruiden worden gehaald om je koorts te laten dalen ..en je moet goed onder de dekens blijven liggen .." Olivia keek me aan "Gaat het wel met je Merel ?"
Ik keek haar aan "Waarom zal het niet goed met me gaan ?"

Olivia Elaine Newton

'' Omdat ik niet zo'n idee heb dat je een tripje hebt gemaakt naar familie .. 'jouw' brief leekt totaal niet op je wijze van schrijven .. en ik weet zeker dat je nooit zo snel zou vertrekken zonder een briefje achter te laten '' zeg ik dan tegen haar.

Merel Beaumont

"Dat komt omdat die brief ook niet van mij was .." zei ik kalm.
"Ik .. " ik zuchtte.
"Met mij is het nu goed.." zei ik snel.
"En ik heb Edward gezien en hij is erg sterk en het ging ook met hem goed ..dus maak je geen zorgen .." Ik probeerde haar maar gerust te stellen als ze de waarheid hoorde wou ze alleen maar mee hem zoeken..

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel even onderzoekend aan.
'' Merel .. jij bent er nu niet meer, wie weet wat er met hem gebeurd .. en hoe ben jij ontsnapt .. van wie ? '' vraag ik haar dan.
Ergens geloofde ik het niet, ik wou weten waar Edward was en waarom.

Merel Beaumont

Ik stond op .. "Je moet rusten .." zei ik met ene glimlach.
Ik liep de kamer uit.
ik stopte heel even toen ik de deur sloot.
Ivon kwam net aangelopen "Die twee zijn echt leuk zeg ze zijn paardje aan het rijden op ene paar wachters ." zei die met een glimlach ..
Ik keek hem aan en probeerde terug te glimlachen.
"wat is er Merel ?" zei die bezorgd ..
Hij kon echt altijd weten wanneer me wat dwars zat ..
"Ik durf Olivia niet de waarheid te zeggen ik ben bang dat ze dan zich veell te veel zorgen gaat maken .." Ivon sloeg zijn armen om me heen en gaf me een kus "je denkt ook altijd aan andere maar denk eens aan je zelf.. je bent gedumpt in ene bos je bent mishandeld en uitgehongerd .." Ik keek hem aan "het gaat met me goed echt maar die blikken van Edward hij ...."
Ivon keek me nu met zo'n blik aan van vertel.."Wat was er met Edward ?"
"Hij had zweepslagen op zijn rug .." zei ik zacht ..
Ik zag de woede in Ivons ogen "Ivon als je blieft ik heb hem geprobeerd te verzorgen en ze zeiden dat ze mij niet meer nodig hadden ze zochten het boek die zowat niemand kan lezen .." Ivon keek bezorgd maar de woede was iets verdwenen .
Hij gaf me nog een kus "Ben blij dat je nu hier bent .." Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst "Ik ook .."

Olivia Elaine Newton

Rusten was nu wel even het minste waar ik behoefte aan had.
Waarom bleef Merel zo geheimzinnig doen ?
Ik kijk even om me heen, ik gooi mijn voeten over de rand van mijn bed en probeer dan langzaam op te staan, ik houd me stevig vast aan de rand van het bed.
Als niemand antwoord gaf, dan ging ik het zelf wel halen.
Ik probeer een stap te zetten en weet me nog net op tijd goed vast te houden aan het bed ... zo meteen zou ik niets meer hebben om me aan vast te houden .. hoe ging ik dat doen ?

Merel Beaumont

Ik liep met Ivon samen van de kamer van Olivia weg toen ik opeens ene harde klap hoorde.
Ik draaide me om en rende na de kamer van Olivia.
Ik zag haar op de grond liggen.
"Olivia wat ben je aan het doen ? terug je bed in jij .." Ivon was achter me aan gerend ..

Olivia Elaine Newton

Ik probeer mezelf wat overeind te krijgen '' ik wil antwoord ... en als ik die niet krijg moet ik die maar halen '' zeg ik dan.
Ik grijp mezelf vast aan mijn bed en trek me dan wat overeind.
Ik barst weer in gehoest uit.

Merel Beaumont

"Ik zeg je niet veel om je niet onbezorgd te maken ..begrijp dat gewoon .."
Ivon hielp haar weer in bed te komen.

Olivia Elaine Newton

Ik was klaar met dat in bed liggen en het ziek zijn, ik wou gewoon weer kunnen wandellen en gewoon vrolijk rond kunnen lopen .. gewoon op zijn minst wat kunnen drinken.
Ik wou net antwoord geven op Merel maar krijg weer een enorme hoestbui waardoor ik uiteindelijk weer in wat zwaar geadem over ga.
Ik zucht eventjes en sluit mijn ogen.